Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.

Tijdens de colleges van Climate Crisis verkregen de studenten onder andere inzicht in het interdisciplinaire karakter van het klimaatdebat, wat de bevindingen zijn vanuit verschillende wetenschappelijk disciplines over klimaatverandering en welke praktische hindernissen er zijn als het gaat om effectief klimaatbeleid. Tevens was het de opzet om te reflecteren op eigen denkbeelden én acties gerelateerd aan klimaatverandering. Op dit laatste punt inhakend werden de studenten uitgedaagd om hun eigen eetpatroon aan te passen. Vlees veroorzaakt namelijk 40% van de klimaatbelasting door voedsel van de gemiddelde Nederlander en ook zuivel belast het milieu relatief zwaar vergeleken met plantaardige producten (bron: Milieu Centraal, 2020). Veganistisch eten is dus één van de dingen die je zelf kunt doen wanneer je de klimaatbelasting wilt verlagen.

Hieronder twee passages uit de essays van studenten Julia en Maryse: wat waren hun struikelblokken, welk dierlijk product werd het meest gemist of viel het eigenlijk wel mee en was het goed te doen?

Impact lies in the big picture, not in strict perfection

Maryse schrijft dat ze al meer dan twee jaar vegetariër is en enige tijd geleden samen met haar beste vriendin zich voornam om zoveel mogelijk vegan eten. Ze is dus al bekend met de levensstijl en haar essay gaat over een langere periode dan één week. Samenvattend schrijft ze: “Nowadays I’m still a happy vegan, the diet suits my taste which makes it easy. But I’m still “flexi-vegan” in the sense that I am not strict in social situations. If my aunt brought a cake for my birthday, with cream and butter, I will eat it, I will enjoy it and I will thank her. But if I buy or bake a cake, I use vegan cream and butter. I think it is all about what you put out there in the world and rejecting a lovely gift will not make the world a better place. I guess you could see this as a hurdle, but I don’t. I think my impact lies in the big picture, not in the strict perfection.”

Tremendous amount of respect for veganism

Julia geeft aan dat ze van tevoren al dacht dat de uitdaging moeilijk zou zijn. Niet alleen omdat ze chocolade of kaas moest opgeven, maar ook omdat ze (gedwongen door het coronavirus) weer woont in haar geboortestad op Gran Canaria, waar supermarkten niet altijd voorradig waren en er niet altijd vegan opties beschikbaar waren. Ze schrijft over haar ervaringen: “I would say that this challenge did not only help me understand the reasons behind veganism and how hard it actually is, but it was also an eye-opener. The strength and courage that people have are mind blowing. I must admit that a piece of chocolate did sneak in here and there, but overall, I have gained a tremendous amount of respect for veganism and will continue to a certain degree to keep being vegan as much as possible. As stated above (corona crisis), right now we are all in a very special situation where being vegan is probably harder than it would have been in a normal situation. In Amsterdam where being vegan is much more accepted and where the variety of options is also bigger, this challenge could have maybe been easier. At the same time, after being done with this challenge and realizing that it is about so much more than just food, I believe it doesn't matter where the challenge is performed. There will always be hurdles.”